"پر عکس ترين چهره های جهان"

منبع : بی بی سی :نگاهی به کتاب 'پرعکس ترين چهره های جهان'
پوريا ماهرويان


کتاب عکاسی "پر عکس ترين چهره های جهان" که به تازگی در بريتانيا منتشر شده به زندگی ده چهره برجسته جهانی پس از اختراع دوربين عکاسی می پردازد.
اين شخصيت ها شايد پر عکس ترين چهره های تاريخ عکاسی نباشند ولی قطعا از مهمترين شخصيتهای هنری، سياسی و ورزشی زمان خود بوده اند که سوژه مورد علاقه بسياری از عکاسان مطرح معاصر خود بوده اند.
تصاوير و زندگينامه چهار چهره سياسی، پنج ستاره عالم سينما و موسيقی و يک شخصيت ورزشی در اين مجموعه آمده است.
ملکه ويکتوريا، ملکه بريتانيا در قرن نوزدهم، مهاتما گاندی رهبر ناسيوناليست هند، آدولف هيتلر، رهبر حزب نازی آلمان، ، جان اف کندی، رئيس جمهور مقتول آمريکا، گرتا گاربو، مريلين مونرو، اودری هپبورن و جيمز دين ستاره های هاليوود، الويس پريسلی ستاره موسيقی راک اند رول و محمد علی (کلی) بوکسور مسلمان آمريکايی ده چهره ای هستند که به اعتقاد رابين ميور گرد آورنده و مولف کتاب پر عکس ترين چهره های عکاسی شده در زمان خود بوده اند.

روی جلد "پر عکس ترين چهره های جهان"

ناشر اين کتاب نشنال پرتريت گالری است که آن را با همکاری بی بی سی منتشر کرده است. همچنين نمايشگاهی از تاريخ ششم ژوئيه در نشنال پرتريت گالری لندن برگزار شده که اصل عکسهای منتشر شده کتاب را همراه با تعدادی ديگر از عکسهای اين شخصيتها را به نمايش گذارده است. اين نمايشگاه هر هفته به يکی از اين ده چهره اختصاص دارد که نخستين آنها الويس پريسلی بود.
بخش اعظمی از عکسهای کتاب متعلق به سالهای 1950 و 1960 هستند يعنی زمانی که پنج چهره کتاب يعنی جان اف کندی، مريلين مونرو، جيمز دين، اودری هپبورن و محمد علی (کلی) در سالهای طلايی شهرت شان به سر می بردند.
فهرست

 

ملکه ويکتوريا 1901- 1819



ملکه ويکتوريا در ميان حکمرانان بريتانيا بيشترين مدت سلطنت را دارا بوده است

نخستين چهره اين کتاب ملکه ويکتوريا، ملکه قدرتمند بريتانيا در قرن نوزدهم است که
64 سال از عمر 82 ساله اش را بر بريتانيا و مستعمرات آن حکومت کرد. ملکه ويکتوريا
در ميان حکمرانان بريتانيا بيشترين مدت سلطنت را دارا بوده است.

ملکه ويکتوريا در سال 1819 به دنيا آمد و تنها فرزند خانواده اش بود. او در سال
1837 در سن هجده سالگی بجای عمويش ويليام پنجم بر تخت سلنطنت نشست و تا زمان مرگش
در سال 1901 حکمران بريتانيا بود. او در سال 1841 در سن 21 سالگی با شاهزاده آلبرت
ازدواج کرد که حاصل آن 9 فرزند بود. ملکه ويکتوريا پس از درگذشت همسرش در سال 1861
تا پايان عمر عزادار او بود و هميشه لباس سياه می پوشيد.

ملکه ويکتوريا از محبوب ترين چهره های خاندان سلطنتی بريتانياست. در زمان او
امپراتوری بريتانيا از لحاظ وسعت به پهناورترين امپراتوری جهان و تاريخ بريتانيا
تبديل شده بود. گستردگی اش از استراليا و هند تا کانادا و غرب آفريقا ادامه داشت.
بريتانيا در زمان سلطنت ملکه ويکتوريا به دليل علاقه خود و بيش از آن همسرش شاهزاده
آلبرت به علم، فرهنگ و هنر از لحاظ علمی و هنری بسيار پيشرفت کرد. موزه ويکتوريا و
آلبرت در لندن يادگار فعاليت های هنردوستانه او همسرش است.

اختراع دوربين عکاسی و شکل گيری و پيشرفت هنر و صنعت عکاسی همه در دوران سلطنت ملکه
ويکتوريا اتفاق افتاد. طبيعی بود که عکاسی در سالهای ابتدايی به دليل گرانی و
دشواری آن تنها منحصر به عکاسی از اشراف

می شد و به ندرت عامه مردم به آن دسترسی داشتند. ( همانطور که نخستين دوربين عکاسی
در دوران قاجار وارد ايران شد و برای سالها عکاسی فقط به عکس گرفتن از خانواده
سلطنتی تعلق داشت.)

ملکه ويکتوريا و خانواده سلطتنی نيز از نخستين سوژهای عکاسی در تاريخ عکاسی
بريتانيا بودند. بنا به نوشته رابين ميور نويسنده کتاب "پر عکس ترين چهره های جهان"
مشخص نيست که نخستين عکس از خانواده سلطنتی چه زمانی گرفته شده، اما عکسی که در سال
1854 توسط ويليام ادوارد کيلبرن از ملکه ويکتوريا و همسرش شاهزاده آلبرت و هشت
فرزندش برداشته شده قديمی ترين عکسی است که تاکنون برجای مانده است.

نخستين عکس کتاب عکسی است که در سال 1854 در باغ قصر باکينگهام از خانواده سلطنتی
گرفته شده که بنا به نوشته رابين ميور از نخستين عکسهايی است که از خانواده سلطنتی
با لباس غير رسمی برداشته شده است.

مهاتما گاندی 1949 - 1869

مهاتما گاندی در روز 30 ژانويه 1949 در سن 79 توسط يک هندوی افراطی به قتل رسيد

دومين شخصيت کتاب به يکی از مطرح ترين چهره های سياسی دنيا در قرن بيستم تعلق دارد.
مهاتما گاندی آزاديخواهی بود که پس از سالهای مبارزه با استعمار بريتانيا سرانجام
موفق شد در سال 1947 هند را از زير سلطه بريتانيا بيرون کشد و استقلال هند را اعلام
کند.

مهاتما گاندی در سال 1869 در هند متولد شد و در سال 1882 در سال سيزده سالگی ازدواج
کرد. گاندی بين سالهای 1891-1888 در لندن به تحصيل حقوق مشغول بود و بين سالهای
1914- 1893 در آفريقای جنوبی در زمينه حقوق مشغول به کار بود در همان سالها بود که
فعاليت های سياسی � اجتماعی خود را برای بدست آوردن حقوق جامعه هنديان آفريقای
جنوبی آغاز کرد.

او در سال 1915 به هند رفت و به فعاليتهای ناسيوناليستی خود شدت بخشيد تا سرانجام
در سال 1930 به دليل مخالفت آشکارا با سلطه بريتانيا بر هند به مدت دو سال به زندان
افتاد. با پايان جنگ جهانی دوم روند انتقال قدرت به هنديها آغاز شد و نهايتا اين
کشور در سال 1947 مستقل اعلام شد. مهاتما گاندی در روز 30 ژانويه 1949 در سن 79
توسط يک هندوی افراطی به قتل رسيد.

تصوير پيرمرد سيه چرده و ريز نقشی با سر تراشيده و عينک پنسی اولين تصويری است که
از گاندی، قهرمان ملی هند در ذهن مردم نقش می بندد. اين تصاوير از گاندی بدون شک
نام هند و مبارزه با استعمار بريتانيا را تداعی می کند و او را به عنوان نماد ضد
استعمار و ميهن پرستی قرن بيستم معرفی می کند.

در کتاب علاوه بر عکسهايی از دوران مبارزات گاندی در هند و سالهای پايانی عمر او
چندين عکس از دوران نوجوانی و جوانی او نيز به چشم می خورد که اغلب اين عکسها در
انگلستان برداشته شده اند.

آدولف هيتلر 1945 - 1889



آدولف هيتلر در 30 آوريل 1945 درست يک هفته پيش از سقوط آلمان نازی خود را کشت





آدولف هيتلر، رهبر حزب نازی آلمان، سومين چهره کتاب پر عکس ترين چهره ها های جهان
است. از هيتلر به عنوان شرور ترين و منفورترين ترين شخصيت قرن بيستم نام می برند.
نام او با جنگ جهانی دوم و جنايات اين جنگ پيوند خورده است. کشتار صدها هزار نفر در
کوره ها آدم سوزی را در جريان جنگ جهانی دوم به او نسبت می دهند.

تبليغ و نشان دادن قدرت و عظمت حزب نازی نياز به وسيله ای داشت که هيتلر برای به
تصوير کشيدن ابهت ارتشش از عکاسی و فيلمبرداری بهره جست. فيلمهای رنی ريفنشتال از
جمله پيروزی اراده که از برجسته ترين آثار تاريخ سينما است، نقشی اساسی در تبليغات
حزب نازی داشتند. عکاسی نيز کاربردی در هيمن اندازه داشت. عکسهای مردی با سبيلی
کوچک ( که به واسطه همين عکسها به سبيل هيتلری معروف شد) در حال سخنرانی های پر
حرارت خود و يا با دست برافراشته کم کم وسيله ای شد برای تبليغ بيشتر حزب. اين
عکسها به تدريج به نماد حزب نازی آلمان تبديل شدند.

آدولف هيتلر در سال 1889 در اتريش به دنيا آمد. پس از اينکه نتواست در رشته هنرهای
زيبا به دليل رد شدن در امتحان ورودی دانشگاه شرکت کند، به ارتش پيوست و در جنگ
جهانی اول به صليب طلايی شجاعت دست يافت. او در سال 1932 به منظور شرکت در انتخابات
رياست جمهوری آلمان به تبعيت اين کشور در آمد. در سال 1933 هيتلر به مقام صدر اعظمی
آلمان دست يافت.

در سال 1936 برلين ميزبان المپيک شد. اين المپيک موقعيت ويژه ای برای هيتلر بود که
بتواند به وسيله عکس و فيلم، پروپاگاندای وسيعش را در کنار اخبار ورزشی در سراسر
جهان مطرح کند. فيلم المپياد: جشن زيبايی ساخته ريفنشتال در جريان همين رقابتها
ساخته شد.


ارتش آلمان به رهبری هيتلر در سال 1939 هيتلر به لهستان حمله کرد و عملا آتش جنگ
جهانی دوم برافروخته شد. آدولف هيتلر در 30 آوريل 1945 درست يک هفته پيش از سقوط
آلمان نازی خود را کشت. در کنارهای تصاوير هيتلر بعضا عکس يک سگ و يک زن ديده می شد
که از اين دو به عنوان عزيزترين های هيتلر ياد می کردند. اين زن که اوا براون نام
داشت، معشوقه او بود که همراه هيتلر در روز 30 آوريل خود را کشت.

گرتا گاربو 1990 � 1905

گرتا گاربو که هيچگاه ازدواج نکرده بود در سال 1990 در نيويورک درگذشت





گرتا گاربو ستاره سوئدی سينما که در هر دو دوره سينمای صامت و ناطق می درخشيد چهره
چهارم کتاب است. گابرو که نام اصلی او گرتا گوستافسون است در سال 1905 در استکهلم
به دنيا آمد. در پانزده سالگی به عنوان مدل در يک فيلم تبليغاتی برای نخستين مقابل
دوربين فيلمبرداری قرار گرفت.

گاربو ستاره شهير دهه 1930 هاليوود بود و در کنار او از بازيگران زن ديگری چون جون
کرافورد، بت ديويس و کاترين هپبورن در آن سالها نيز نام برده می شد. او در طول
دوران بازيگری اش چهار بار نامزد دريافت اسکار بهترين بازيگر زن شد

گاربو در سال 1925 قراردادی با کمپانی مترو گلدوين مه‌ير امضا کرد و در طول 16 سالی
که با اين کمپانی قرار داد داشت کمتر بازيگر زن هاليوودی توانست از لحاظ شهرت به
پای او برسد.

عکسهايی که به تناوب از او در آن سالها بر روی جلد مجله های مختلف هنری و مد از
جمله ونيتی فر به چاپ می رسيد نشان از علاقه عکاسان به عکاسی از او داشت. بسياری از
عکسهای مشهور گاربو توسط سسيل بيتون (1980-1904) يکی از برجسته ترين عکاسان مد و
پرتره جهان برداشته شده است.

با کناره گيری ناگهانی گاربو از دنيای بازيگری در سن 36 سالگی که در اوج شهرت و
محبوبيت بود عکسهای کمتری نيز از او به چاپ رسيد البته علت اصلی کم عکس بودن او پس
از سال 1941، انزوای او و ظاهر نشدنش در محافل عمومی بود. گرتا گاربو که هيچگاه
ازدواج نکرده بود در سال 1990 در نيويورک درگذشت.

جان اف کندی 1963-1917

کندی جوانترين کسی بود که تا آن زمان به رياست جمهوری ايالات متحده برگزيده می شد


جان اف کندی بدون شک يکی از مشهورترين روسای جمهور آمريکاست. عوامل زيادی به شکل
گرفتن اين شهرت کمک کرده اند که شايد مهمترين آنها ترور او در سال 1963 بود که
همچنان در هاله ای از ابهام است و هنوز اسناد تازه ای از اين اتفاق به دست می آيد.

اما به جز آن، عوامل ديگری در شکل گيری شهرت جان اف کندی نقش داشته اند. او
جوانترين کسی بود که تا آن زمان به رياست جمهوری ايالات متحده برگزيده می شد و
نخستين رئيس جمهور اين کشور بود که مذهب کاتوليک داشت. همچنين شايعاتی در خصوص
ارتباط پنهان او با مريلين مونرو ستاره سينما و نقش او در سياست خارجی آمريکا در
مقابل کشورهای کمونيستی از جمله عواملی بود که به اشتهار او می افزود.

جوانی و خوش پوشی رئيس جمهور کندی او و همسر زيبايش، ژاکلين را به يکی از سوژه های
مهم خبرنگاران و عکاسان تبديل کرد.

مرگ ناگهانی او و رسيدگی به پرونده قتلش و ازدواج ژاکلين با اوناسيس، ميليونر
يونانی پس از مرگ کندی، نام او و همسرش را حتی پس از مرگش برای سالها در اخبار نگه
داشت و عکسهايی از او که در زمان حياتش هيچگاه منتشر نشدند پس از مرگش مرتب در
نشريات مختلف چاپ می شدند.

جان فيتز جرالد کندی در سال 1917 از پدر و مادری ايرلندی در نيويورک به دنيا آمد.
او در سال 1946 به عنوان مسئول حزب دموکرات بوستون برگزيده شد و در سال 1953 به
عنوان سناتور وارد سنای آمريکا شد. کندی در سال 1957 به جايزه ادبی پوليتزر دست
يافت و در سال 1960 در سن 43 سالگی در رقابتی فشرده با ريچارد نيکسون به رياست
جمهوری آمريکا انتخاب شد. او در سال 22 نوامبر 1963 در شهر دالاس در ايالت تگزاس
توسط لی هاروی اسوالد به قتل رسيد.

مريلين مونرو 1962 - 1926

مريلين مونرو - عکس از برت استرن � 1962

مريلين مونرو يکی از سرشناس ترين ستاره های تاريخ سينماست او نيز مانند جان اف کندی
(شايعاتی درباره ارتباط اين دو بر سر زبانها بود) بخش عمده ای از شهرتش را پس از
مرگش زود هنگامش به دست آورد. او بارها از سوی مجلات و آژانس های مختلف به عنوان
مشهورترين و جذاب ترين زن قرن بيستم انتخاب شده است.

او علاوه بر اينکه هميشه در صدر اخبار هاليوودی بود و عکسهايی که پاپاراتزی ها از
او می انداختند سوژه مورد علاقه عکاسان هنری نيز بود. کمتر کسی در هاليوود به
اندازه مريلين مونرو توسط عکاسان صاحب نام و برجسته دنيا عکسبرداری شده است.

برونو برنارد" مشهور به "برنارد هاليوود"، "سام شاو"، " کارتيه برسون"، "سسيل
بيتون"، "داگلاس کرکلند" و "برت استرن" از جمله عکاسانی هستند که عکسهای آنها از
مريلين مونرو جزو آثار پر ارزش تاريخ عکاسی هستند.

بسياری از نقاشی ها و طرح هايی که پس از مرگ "مريلين مونرو" از او کشيده شده، متاثر
از آثار "اندی وارهول"هستند. مدل اين طرح ها که عموما در آنها از رنگ های تند و شاد
استفاده شده، عکسی است که در سال 1952 " فرانک پاوولنی" عکاس آمريکايی از " مريلين
مونرو انداخته است.

مريلين مونرو با نام اصلی نورما جين مورتنسن در سال 1926 در لس آنجلس به دنيا آمد
در شانرده سالگی برای نخستين بار ازدواج کرد در سال 1944 توسط عکاسی کشف شد و در
سال 1946 با کمپانی فاکس قرن بيستم قرارداد بازی در فيلم امضاء کرد.

او در سال 1956 با آرتور ميلر، نمايشنامه نويس سرشناس آمريکايی ازدواج کرد و به
يهوديت تغيير مذهب داد. مشهورترين فيلمهای او بعضی ها داغشو دوست دارن و خارش هفت
ساله اند. جسد او در 5 اوت 1962 در خانه اش کشف شد که علت مرگ او مصرف بيش اندازه
قرص خواب آور اعلام شد.



اودری هپبورن 1993 - 1929

هپبورن در نمايی از صبحانه در تيفانی

سالهای 50 و 60 ميلادی سالهايی بودند که عکاسی چهره و مد به اوج خود رسيده بود و
ستارگان خوش چهره سينما مناسب ترين سوژه برای روی جلد مجله های مد و بيل بورد های
تبليغاتی بودند. در اين ميان تصاوير کسانی چون مريلين مونرو، جيمز دين، مارلون
براندو و اوا گاردنر بيش از بقيه ديده می شد.

اودری هپبورن نيز از جمله کسانی بود که محبوبيت ويژه ای نزد عکاسان داشت. چهره
کودکانه او تصويری متفاوت از چهره های معمول ستارگان شهير آن زمان داشت.

هپبورن در سال 1929 در بروکسل از پدری انگليسی و مادری از اشراف هلندی به دنيا آمد
و در ده سالگی همراه با مادرش به هلند مهاجرت کرد و در نوجوانی آموختن باله را آغاز
کرد و در 18 سالگی برای آموختن بيستر به لندن رفت. هپبورن فعاليت بازيگری اش را از
بيست سالگی با بازی در نمايشی در لندن آغاز کرد و در سال 1951 در برادوی بر روی
صحنه رفت. از همان سالها جلوی دوربين سينما قرار گرفت اما مهمترين فيلمش تعطيلات
رمی بود که برای آن اسکار بهترين بازيگر زن را بدست آورد. بانوی زيبای من، سابرينا
و صبحانه در تيفانی از فيلمهای مهم او هستند. هپبورن در سال 1993 بر اثر ابتلا به
سرطان درگذشت.

او علاوه بر اينکه از مشهورترين بازيگران زن زمان خود بود، به عنوان مدل لباس نيز
نامش در سالهای 50 و 60 ميلادی مطرح بود. در کتاب "پرعکس ترين چهره های جهان" نيز
عکسهايی که از او برای مجله های مد چاپ شده در کنار عکسهايی سينمايی او آمده است.
آخرين عکس بخش هپبورن به زمانی بر می گردد که او سفير يونسکو بوده و به کشورهای
محروم جهان سفر می کرد اين عکس که کمی پيش از مرگش گرفته شده او را همراه پسرکی که
فقط پوستی بر استخوان دارد، نشان می دهد.

در ميان عکسهايی که از اودری هپبورن گرفته شده عکسهايی که سسيل بيتون و فيليپ هاسمن
از او گرفته اند جزو شناخته شده ترين ها هستند.

جيمز دين 1955 � 1931

جيمز دين در روز 30 سپتامبر 1955 در سن 24 سالگی در سانحه رانندگی کشته شد



در تمام تاريخ سينما و هاليوود شايد هيچ بازيگری به اندازه جيمز دين با توجه به
حضور کوتاهش در سينما شهرت نداشته باشد. شايد او هم مانند دو چهره ديگر اين کتاب (
کندی و مونرو) بخشی از شهرتش را پس از مرگ اتفاقی و زودرسش به دست آورده است. اما
به هرحال عکسهايی که از او گرفته شده حاکی از آن است که اين بازيگر در زمان خود نيز
به شهرت قابل توجه ای دست يافته بود.

دهه پنجاه ميلادی آغاز شکل گيری فرهنگ تازه ای در آمريکا بود، فرهنگ جوانان سرکش و
بی قيد نسبت به سيستم بسته آمريکای پس از جنگ. هنر و جامعه آمريکايی در حال تغيير
بود و فيلمهای چون وحشی و اتوبوسی به نام هوس و شکوه علفزار نشان از آن می داد که
نسل متفاوتی از جوانان به روی کار می آيند.

در اين ميان جيمز دين با سه فيلم شرق بهشت، غول و شورش بی دليل، هر سه با موضوع
محوری جوان سرکش جايگاه ويژه ای در ميان اين نسل پيدا کرد.

جيمز دين مجموعا در سه فيلم بلند حضور داشت که آخرين آن، شورش بی دليل کمی پس از
مرگش نمايشش عمومی پيدا کرد. رابين ميور نويسنده کتاب علت بخشی از پر عکس بودن جيمز
دين مرتبط با روابط دوستانه او با عکاسان مطرح آن زمان می داند برای مثال دين با
جيمز استاک از عکاسان آژانس مگنوم و مجله لايف روابط صميمانه ای داشته و خود می
دانسته دوستی با عکاسان می تواند بودن تصوير او را روی جلد نخست مجلات کمک کند.

مشهورترين عکسی که استاک از دين گرفته، آن است که دين با سيگاری گوشه لب در روزی
بارانی در ميدان تايم نيويورک در حال قدم زدن است. استاک علاوه بر عکسهايی که صرفا
برای مجلات از جيمز دين می انداخته، از فيلمهای او نيز عکاسی می کرده که شايد
معروفترين آنها صحنه ای باشد که جميز دين در فيلم شورش بدون دليل در جريان يک
درگيری چاقو در دست دارد.

جيمز بايرون دين در سال 1931 در ايالت اينديانای آمريکا متولد شد. در 18 سالگی به
کاليفرنيا رفت و در آنجا تحصيلاتنش را در رشته تئاتر دانشگاه يو سی ال ای آغاز کرد.
نخستين نقش نمايشی را در 1950 بازی کرد و سال پس از آن به نيويورک رفت تا در
نمايشهای جدی تر بازی کند. در سال 1952 به اکتورز استوديو رفت و زير نظر لی
استراسبرگ در کنار مارلون براندو و مونتگومری کليف به يکی از برجسته ترين بازيگران
مکتب "متد اکتينگ" بدل شد. نخستين نقشش را در فيلم شرق بهشت ساخته اليا کازان و به
فاصله چند ماه دو فيلم غول (جورج استيونس) و شورش بی دليل ( نيکلاس ری) را پشت سرهم
بازی کرد.

جيمز دين در روز 30 سپتامبر 1955 در سن 24 سالگی در سانحه رانندگی کشته شد.

الويس پريسلی 1977 � 1935

الويس پريسلی در 37 سالگی به دليل نارسايی قلبی در گذشت



بدون شک نام راک اند رول و الويس پريسلی هرکدام ديگری را به ياد می آورند، ستاره
موسيقی راک اند رول هنوز پس از گذشت نزديک به سی سال از مرگش همچنان برای خيلی ها
بهترين خواننده عمرشان محسوب می شود.

الويس به نوعی ادامه جيمز دين در دنيای موسيقی است. صحنه موسيقی آمريکا در سالهای
پس از جنگ جهانی دوم مطلقا در اختيار خوانندگانی چون فرانک سيناترا و دين مارتين
بود. موسيقی متفاوت او با ترانه های معترضش که از زندگی عادی و مردمی و نه عاشقانه
های خيالی سرچشمه گرفته بود پايه گذار روی کار آمدن موسيقی کسانی چون باب ديلان،
رولينگ استونز، بيتلها و بروس اسپرينگستين شد.

دهه های شصت و هفتاد ميلادی اوج سالهای تقليد از الويس بود و جوانان آن سالها که
شيفته موهای روغن زده او و لباسهای تنگ و رنگارنگش بودند. اين جوانان هر روز در عطش
ديدن تصوير تازه ای از بت شان بودند تا در شباهت به سلطان راک اند رول از ديگران
پيشی بگيرند. اين کار نياز به شکار الويس توسط عکاسان داشت.

بخشی از سالهای اوج شهرت پريسلی مصادف بود با سالهايی که عکاسان پرتره بيش از هر
زمان به ستارگان سينما و موسيقی توجه داشتند. سالهايی که مريلين مونرو و اودری
هپبورن نيز در اوج بودند. بيشترين عکسهای الويس را که تعدادی از آنها در کتاب آمده،
آلفرد ورتايمر انداخته است. او که دستيار يک عکاس تبليغی بود کار حرفه اس اش را با
عکاسی از الويس شروع کرد و به کمک اين عکسها بود که به يکی از سرشناس ترين عکاسان
دوره خود تبديل شد.

الويس ارون پريسلی در سال 1935 در ايالت می سی سی پی به دنيا آمد. نخستين قراردادش
را در بيست سالگی امضا کرد و در سال 1958 در اوج محبوبيت به ارتش فرا خوانده شد که
بازتاب گسترده ای در ميان هوادارانش داشت. در 1967 با پريسلا بيولوی 21 ساله ازدواج
کرد. حاصل اين ازدواج دختری به نام ليزا ماری بود که بعدها به ازدواج مايکل جکسون
در آمد. الويس پريسلی در روز 16 اوت 1977 به دليل نارسايی قلبی در گذشت.

محمد علی (کلی) ... - 194

محمد علی (کلی) ... - 1942

2

کاسيوس کلی در سال 1964 او با گرويدن به مذهب اسلام نام خود را به محمد علی تغيير
داد




در ميان ده چهره کتاب تنها محمد علی کلی است که هنوز در قيد حيات است و او همچنين
تنها شخصيت ورزشی اين مجموعه است.

تصوير ايستاده محمد علی خشمگين که با بالای سر حريفش، سونی ليستون پس از اينکه که
او را در مسابقه قهرمان بوکس سنگين وزن جهان ضربه کرده، شايد مشهورترين عکس از اين
ورزش باشد.

اين عکس را نيل ليفر در سال 1965 انداخته و خود درباره اين عکس می گويد: "لحظه ای
رويايی برای هر عکاسی"، اين عکس پس از آن در طول تمام سالهايی که محمد علی در رينگ
بوکس بود به عنوان تبليغ برای تهييج هواداران او و ايجاد ترس در دل حريفان او
استفاده می شد.

کاسيوس کلی (محمد علی) علاوه بر قدرت و عظمتی که در عرصه ورزش داشت در خارج از رينگ
بوکس نيز به خاطر فعاليتهای اجتماعی اش از جايگاه ويژه ای برخوردار بود. او يکی از
نمادهای جنبش ضد نژادپرستی در سالهای 1960 بود و حشر و نشرش با رهبران اين جنبش
مانند مالکوم ايکس و مارتين لوتر کينگ نام او را خارج از دنيای ورزش هم مطرح کرده
بود. در سال 1964 او با گرويدن به مذهب اسلام نام خود را به محمد علی تغيير داد.

او در سال 1967 به دليل مخالفتش با جنگ ويتنام از رفتن به ارتش سرباز زد که منجر شد
مدتی از از بوکس دور بماند و همچنين گذرنامه اش را نيز از دست دهد.

محمد علی قهرمان بلامنازع بوکس سنگين وزن جهان در دو دهه نهايتا اين ورزش ار در سال
1981 برای هميشه کنار گذاشت.

در کتاب "پر عکس ترين چهره های جهان" عکسهای متنوعی از او چاپ شده است. عکسهايی که
فيليپ شالکه از او در هنگام تمرين در زير آب برای مجله گرفته و يا عکسهايی که عباس
عطار، عکاس ايرانی، هنگام نخستين سفر محمد علی به آفريقا برای مسابقه با جورج فورمن
از او برداشته است.